Migdały w Biblii, czyli biblijny przepis na granolę!

Migdały w Biblii to coś znacznie więcej niż zwykłe bakalie, choć nam od razu przyszedł do głowy biblijny przepis na granolę. Zamiast myśleć o niebieskich migdałach, poczytaj Biblię i zrób coś dobrego! Na przykład… migdały!

Gdzie znajdziemy migdały w Biblii? Oczywiście, na migdałowcu! A tak poważnie, kwitnący migdał to niesamowicie mocny symbol Izraela, który pojawia się na najstarszych żydowskich wizerunkach. Może nawet macie go w swoim domu. Przy okazji sprawdźcie ten fit przepis na biblijną granolę lub jak kto woli, zdrowy, mocno orzechowy baton z miodem i owocami! Nie powstydziłaby się go sama święta Hildegarda! A tymczasem ten najstarszy przepis świata na mieszankę studencką kryje Twoja Biblia! Czytaj Pismo Święto i zobacz, o co chodzi z migdałami!

Migdały w Biblii i drzewo czuwające

Co symbolizują migdały w Biblii? Na początku przyjrzyjmy się tej niezwykłej roślinie. Migdałowiec to drzewo, z którego możemy brać przykład, bo zaczyna kwitnąć jako pierwsze, jeszcze w zimie, w czasie trudnym i niekorzystnym. Co ciekawe, owoce migdałowca potrzebują aż pół roku, by na tym drzewie dojrzeć i zbiera się je dopiero jesienią. Nic więc dziwnego, że migdał symbolizuje czas oczekiwania i czuwania, ale też pewną pewność na spełnienie się obietnic. Dodatkowo, w języku hebrajskim możemy zaobserwować bardzo ciekawą grę słów. Hebrajskie słowo określające migdały i drzewo migdałowca (szaked) ma taki sam rdzeń jak czasownik czuwać (szakad), być gotowym do działania. Stąd właśnie możliwość tłumaczenia drzewa migdałowego jako drzewa czuwającego. I tę grę słów wykorzystuje Bóg, gdy ukazuje Jeremiaszowi obraz migdałowca. “Co widzisz Jeremiaszu? Odrzekłem: – Widzę gałązkę drzewa migdałowego / czuwającego. Pan rzekł do mnie: – Dobrze widzisz, bo czuwam nad moim słowem, aby je wypełnić” (Jeremiasz 1,11-12).

Kwitnące migdały i obietnica

Migdał symbolizuje, że Bóg chce wypełniać swe obietnice. Nic dziwnego, że kwitnąca gałązka migdałowca to obraz, który pojawia się w Biblii i w tradycji kilkakrotnie. Ale znaczenie jest o wiele szersze. Migdał w Biblii symbolizuje też wybranie i błogosławieństwo. W ten sposób na przykład zostało wybrane pokolenie Lewiego na funkcję kapłańską. Położona przed namiotem Aarona laska wypuściła pączki i tej samej nocy zakwitła i wydała dojrzałe migdały. W tradycji chrześcijańskiej podobne wyróżnienie spotkało Józefa, który złożył swą laskę w świątyni jerozolimskiej, w której posługiwała młoda dziewica z Nazaretu. Laska migdałowca zakwitła, a młodą Maryję wyznaczono Józefowi na żonę. Dalszą część historii już wszyscy znacie!

Menora i kwitnące migdały

Ale najciekawszy naszym zdaniem symbol z migdałami w tle to menora. Menora, czyli tradycyjny siedmioramienny świecznik należy do najstarszych symboli Izraela. Oczywiście, zapalony świecznik także symbolizuje czuwanie i Bożą obecność. Ale w opisie wyglądu menory skierowanym do Mojżesza znajdziemy też wskazówki na temat detali zdobniczych. Bowiem za wzór dla menory postawiono właśnie drzewo i to akurat, nie przypadek, drzewo migdałowca. I to wszystkich stadiach rozwoju migdałowca! Skoro już wiemy, jakie znaczenie mają migdały w Biblii, wiemy, jaki kolejny wymiar głębi odkrywa przed nami menora. Po pierwsze, mamy tu krzew gorejący, w którym Mojżesz zobaczył Boga i usłyszał Jego imię: JESTEM. Po drugie, rajskie drzewo życia, którego liście, jak czytamy w Apokalipsie, leczą narody ziemi. Dla Chrześcijan jest to znów, nawiązanie do drzewa krzyża, na którym dokonało się nasze zbawienie. I wreszcie po trzecie, menora to drzewo migdałowca, czyli drzewo czuwające, które przypomina nam, że Bóg czuwa. Piękne, prawda?

Menora ma bardzo bogata symbolikę, a jednym z jej tradycyjnych symboli są migdały! To prawdziwe drzewo czuwające, drzewo życia i krzew gorejący w jednym! A gdyby tak stworzyć menorę DAYENU? Idealna na Paschę!

Biblijny przepis na migdały, czyli granola Jakuba

Na zakończenie biblijny przepis, od którego zaczęliśmy to bakaliowe rozważanie. Ten jeden z najstarszych przepisów na świecie pochodzi z Księgi Rodzaju. Jego autorem jest sam patriarcha Jakub. Jakub, w podzięce za dary zarządcy egipskiego (nie wiedząc jeszcze, że to jego własny ukochany syn Józef), każe ofiarować mu to, co w Izraelu najlepsze. A dokładnie: “nieco miodu, wonnych korzeni, owoców, pistacji i migdałów.” Po zmieszaniu tych składników uzyskamy cudownie energetyzującą, pyszną i oczywiście zdrową mieszankę: granolę. Możemy ją spożywać jako osobną przekąskę, bo wyjdą z tego przepisu prawdziwe, gigantyczne, orzechowe sezamki. Ale, biorąc pod uwagę, że Ziemia Obiecana płynie mlekiem i miodem, radzimy dodać ją do mleka lub jogurtu. Po prostu palce lizać!

Składniki na biblijną granolę (fit baton orzechowy):

-łyżka miodu
-łyżka cynamonu
-pół szklanki pistacji
-szklanka migdałów i opcjonalnie inne nasiona (sezam, len) i orzechy oraz płatki owsiane
-owoce, zarówno świeże jak i suszone. Polecamy oczywiście te biblijne: figi, daktyle, rodzynki.

Wszystkie suche składniki prócz owoców mieszamy w misce. Miód rozpuszczamy w 100ml letniej wody. Następnie łączymy składniki i wykładamy mieszankę w zwartej formie na płaską blachę. Pieczemy przez około 20 minut w piekarniku nagrzanych do 180C. Podawać z mlekiem i jogurtem, posypane owocami. Smacznego!

Biblijny przepis na migdały nie pochodzi wcale z księgi świętej Hildegardy! Przepis na granolę to chyba najstarszy przepis świata, a kryje go Twoja Biblia! Kulinaria DAYENU design

Biblijna granola to świetny pomysł na fit przepis na świąteczny deser. Na przykład, z okazji Świąt Wielkiej Nocy, zwłaszcza, jeśli w okresie Triduum macie w zwyczaju świętować także Paschę. Wymowny charakter migdałów to dodatkowy symbol, który powinien znaleźć się na stole obok miodu, menory i talerza sederowego. Taki smaczny sposób na opowiadanie Ewangelii to świetny sposób, by ją dobrze zapamiętać, rozważyć i wprowadzić w życie. Dosłownie – niebo w gębie!

Niebo, czyli jak myśleć o niebieskich migdałach

Skoro przy okazji przepisu wleciał nam związek frazeologiczny, szybka zmiana tematu. Czy wiecie, skąd powiedzenie: “Myśleć o niebieskich migdałach”? Może nie pochodzi wprost z Biblii, ale za to odnosi się do nieba, a więc do tego co niebiańskie, nieziemskie, wyjątkowe. Osoby, które w przeszłości myślały o niebiskich migdałach, po prostu marzyły, bo migdały były czymś niedostępnym. Obecnie ten związek frazeologiczny oznacza raczej myślenie o błahostkach. Ale przecież, niebo nie jest ani tematem błahym, ani krainą niedostępną. I przykład migdałowca ma nam to właśnie przypominać! Tak więc, jeśli macie ochotę, myślcie o migdałach, zwłaszcza o tych niebiańskich. I jedzcie migdały, bo są zdrowe! A biblijny przepis niech Wasze serca skieruje na Królestwo Niebieskie. Tam dopiero będzie niebo w gębie!

Przeczytaj również: Przepis na biblijne przystawki i Karob w Biblii, czyli superfood Jana Chrzciciela